maandag 5 oktober 2020
zondag 4 oktober 2020
zaterdag 3 oktober 2020
Heemschild Erfgoedvereniging Dye van Best 2020
Het bestuur heeft unaniem Gerard van Opstal voorgedragen voor het Heemschild 2020. Een van de jaarlijkse terugkerende agendapunten bij de ledenvergadering is de uitreiking van het Heemschild. Bij de voorbereidingen van de jaarvergadering komt dit als vast onderdeel terug wie dit gaat ontvangen. In het verleden werd wel eens een jaar overgeslagen maar door de vele actieve leden en werkgroepen binnen onze vereniging is het de laatste jaren nooit een probleem geweest.
Het zijn op het oog meestal onopvallende leden maar wel leden waar je als vereniging niet zonder kan. Ook dit jaar hebben we een persoon binnen onze vereniging die, nadat hij in 2013 weer lid is geworden, actief deelneemt aan meerdere werkgroepen maar ook buiten die werkgroepen kan je altijd een beroep om deze persoon doen. Gerard is ook een persoon die zeer kritisch kan zijn en dat ook via zijn facebook laat zien.
Gerard van Opstal is de trekker van de Werkgroep Kunst als cultureel erfgoed. Een onderwerp wat nog maar enkele jaren geleden hebben opgepakt maar inmiddels ook zien dat andere erfgoedverenigingen hier aandacht aan gaan besteden. Het gaat onder meer op het verzamelen van kennis en onderzoeken van kunst in de openbare leefruimte en overige externe ruimten met een bespreekbare toegankelijkheid en voorstellen doen tot behoud daarvan voor de Bestse gemeenschap, nu en in de toekomst. Wilt u meer zien over dit onderwerp dan verwijs u graag naar onze website, kijk onder de rubriek: Collectie.
Ook is Gerard lid van de Werkgroep Educatie. Regelmatig kan je deze persoon in het dorp zien wanneer hij uitleg geeft aan kinderen bij een of meerdere bijzondere objecten. Dat uitleg geven doet hij met veel passie.
Waar hij ook graag zijn handen laat wapperen is bij het opzetten van tentoonstellingen. Hij heeft ervoor gezorgd dat wij nu vaste wandborden hebben die we kunnen gebruiken bij tentoonstellingen en daardoor minder afhankelijk zijn van anderen. Ook weet hij altijd een goede keuze te maken wat en waar je iets gaat ophangen. Ook zijn contacten met Cultuurspoor zijn zeer welkom.
vrijdag 6 december 2019
De Ideale zijnstoestand van de kunstenaar
De Ideale zijnstoestand van de kunstenaar is nu eenmaal die van een eigenwijze onzekerheid.
zaterdag 16 juli 2016
gelukkige Hans
maandag 30 november 2015
Toon Maas
Toon Maas: Handboek voor den Clown
www.toonmaas.com
SOMEREN - Na bijna dertig jaar rondzwerven door Europa, stopt Toon Maas uit Someren met zijn clownsact De Reiziger. Bij zijn afscheid presenteert hij het Handboek voor den Clown, een schriftelijke cursus clown spelen.
Theatermaker Maas (62) stopt als clown, maar blijft lesgeven, regisseren en spelen. "De tijd van mijn clownsact is voorbij. Ik ga met emeritaat, want een clown is als een professor of een geleerde. Zij houden ons als maatschappij een spiegel voor."
Verwondering
De Reiziger is dus op zijn bestemming aangekomen. Gekleed in regenjas en vissershoedje trok Maas jaren door Europa. Met een landkaart met gat onder de arm, een paraplu en een koffer. Van Milsbeek tot Zwolle en van El Ejido (Spanje) tot Stabroek (België) riep hij verwondering op onder voorbijgangers.
De clown mag nu gearriveerd zijn, de theatermaker blijft onderweg. Met broer Thijs heeft hij een nieuwe toneelvoorstelling in de maak: De Nar en de Koningin.
Verwondering
De Reiziger is dus op zijn bestemming aangekomen. Gekleed in regenjas en vissershoedje trok Maas jaren door Europa. Met een landkaart met gat onder de arm, een paraplu en een koffer. Van Milsbeek tot Zwolle en van El Ejido (Spanje) tot Stabroek (België) riep hij verwondering op onder voorbijgangers.
De clown mag nu gearriveerd zijn, de theatermaker blijft onderweg. Met broer Thijs heeft hij een nieuwe toneelvoorstelling in de maak: De Nar en de Koningin.
Schrijver Theo Kars overleden: levenslustig provocateur
Kars
debuteerde vanuit de gevangenis, schreef graag over erotiek en genot, en
vertaalde Casanova’s memoires meesterlijk.
Theo Kars,
die 10 november overleed, was als mens en als schrijver vóór alles een
non-conformist. Iemand die zich van wet en moraal niet veel aantrok maar leefde
volgens een eigen code, gericht op maximaal zintuiglijk genot. Zijn literaire
werk getuigt ervan. In romans als De
verleider (1969), De
geisha (1972) of Avonturen
op Ibiza (1980) wemelt het van de erotische belevenissen en
veroveringen, merendeels ontleend aan het leven van de schrijver zelf.
Dat
laatste valt af te leiden uit zijn herinneringen, gepubliceerd onder de
karakteristieke titel Memoires van
een slecht mens. In het voorwoord spreekt Kars zijn voorliefde uit
voor personen ‘over wie iedereen schande sprak’, terwijl hij tegelijk bekent
altijd een ‘instinctieve antipathie' te hebben gevoeld voor ‘hele en halve
heiligen als moeder Teresa, majoor Bosschardt en de Dalai Lama [...] Wel, dat
bewijst dat ik niet deug’.
Het staat
er niet allereerst om te provoceren noch uit koketterie - Kars méénde het. In
de omgang was hij een hoffelijk en aimabel mens, maar hoe de wereld over hem
dacht liet hem koud. Goed en kwaad waren toch louter subjectief.
In de
jaren zestig bracht dit non-conformisme hem in de gevangenis, nadat hij met
enkele vrienden de PTT had opgelicht. Het geld gebruikte hij om het zintuiglijk
genot te financieren, maar ook om het tijdschrift Tegenstroom uit te geven, waarin zowat de hele
toenmalige Nederlandse literatuur werd neergesabeld. De geest, toen nog bij
voorkeur polemisch van aard, mocht dus mee genieten.
In de
gevangenis bleek dat een groot voordeel. Het verblijf achter de tralies verloor
veel van zijn nadelen, toen Kars eenmaal ontdekt had hoe geschikt de cel was om
een roman in te schrijven. Zo ontstond De
vervalsers, waarmee hij in 1967 debuteerde. Heel praktisch: een
(nog altijd fascinerende) roman over het misdrijf dat hem in de gevangenis had
doen belanden.
Daarna
heeft hij de cel vaak vrijwillig opgezocht, zij het nu in figuurlijke zin, om
er te schrijven en te vertalen: geestverwanten als Anatole France, Baltasar
Gracián en - vooral - Giacomo Casanova. De twaalf delen van diens Mémoires de ma vie voorzag hij
van een schitterend Nederlands equivalent.
Literatuur
was voor Kars niet alleen een bron van genot, zij heeft hem ook opgevoed nadat
hij zijn ouders en hun gereformeerde moraal vaarwel had gezegd. In Praktisch verstand uit 2003 laat
de schrijver zijn lezers delen in wat de literatuur en het leven hem hadden
geleerd. Het is een boek waar je echt iets aan hebt, zoveel nuttige wenken en
tips bevat het voor iedereen die er prijs op stelt zelf de regie over zijn
leven te voeren. Non-conformisme is bij Kars tevens een oefening in
soevereiniteit.
Dat gaat
tot in de dood, zoals mag blijken uit het lemma over de zelfmoord. Volgens Kars
kan zelfmoord een uiting zijn van ‘levenslust’. Petronius liet zich de aderen
openen tijdens een feestmaal, Henri de Montherlant schoot zich een kogel door
het hoofd toen hij blind dreigde te worden. Ook Theo Kars heeft het moment van
zijn dood zelf gekozen, nadat bij hem een ongeneeslijke ziekte was
geconstateerd. Net als zijn beide literaire voorbeelden stierf hij levenslustig,
dat wil zeggen: zoals hij had geleefd.
maandag 29 juni 2015
De vorm van Tekst
Iedereen die een krant vastneemt, door de stad wandelt, televisie kijkt, een sms ontvangt, een brief schrijft, een formulier invult, boodschappen doet of een internetsite bezoekt krijgt te maken met De vorm van Tekst.
dinsdag 5 mei 2015
Liedtekst voor CD
Liedtekst voor CD uitgebracht in het kader van 50 jaar Joe Mann natuurtheater in 2006. Little Louis van Empel.
Nog steeds actueel.
vrijdag 28 maart 2014
Kennis is geluk
Sinds enige tijd verzorgt Joost Zwagerman in de Volkskrant een wekelijkse kroniek van het kijken, lezen en luisteren. Voor pessimisme, verzuurdheid en cynisme is daarin geen plaats. Integendeel, Zwagerman schrijft met het esprit en de gedrevenheid die inmiddels zijn handelsmerk zijn geworden. Uitgangspunt voor ieder essay is tomeloze nieuwsgierigheid. Waarom maakt een kunstenaar een portret van Adolf Hitler als broze, breekbare man? Wie lijden er meer aan het leven in de serie mad Men, de mannen of de vrouwen? Wat is het geheim van het licht in de schilderijen van Vermeer? Waarom huilen mensen sneller bij het luisteren naar muziek dan bij het bekijken van een kunstwerk? Zwagerman slaagt erin zijn lezers gelukkig te maken doordat hij zijn kennis niet etaleert of droogjes overbrengt, maar doordat hij alle informatie onnadrukkelijk verbindt met zijn persoonlijke observaties en herinneringen. Kennis is geluk. Het lezen van Zwagermans boek ook.
Alles is gekleurd
In Alles is gekleurd maakt Joost Zwagerman talrijke omzwervingen in de kunst, literatuur en popcultuur. Met de van hem bekende hartstocht verhaalt Zwagerman over tal van onderwerpen: over de kopie als kunstvorm. Over Parijs versus New York. Over ‘patiënt’ Vincent van Gogh. Over God en de gewone man. Over de grappen van Nabokov. Over Hopper. Over Campert. Over het diamanten doodshoofd van Damien Hirst. Over het feest dat leven heet.
Bertus Borgers
Weg van hier verhaalt over de avonturen die Bertus Borgers als jonge muzikant beleeft, als hij zich eind jaren ’60 losmaakt van zijn sociale en culturele achtergrond. Een amusant en treffend tijdsbeeld, ook herkenbaar voor hen die er niet bij waren. Tegelijk met de verhalenbundel “Weg van hier” verscheen ook het album “Ver van hier”.
zaterdag 2 november 2013
Ik kijk naar je
Ik kijk naar je en
zie je als de oude man
die je worden gaat
knieën knikken
voeten zoeken
ogen waren rond
vinden me
omarmen me
in een eeuwig nu
We plukken de wolken
en maken er water van
we slijpen de messen
en klieven de golven
strelen hun ruggen
tot glad
we naderen het einde
van de tocht
je ogen vinden houvast
en meren af
Ik kijk naar je
en zie mezelf
alleen
ooit
Will van Sebille
Ik kijk naar je en
zie je als de oude man
die je worden gaat
knieën knikken
voeten zoeken
ogen waren rond
vinden me
omarmen me
in een eeuwig nu
We plukken de wolken
en maken er water van
we slijpen de messen
en klieven de golven
strelen hun ruggen
tot glad
we naderen het einde
van de tocht
je ogen vinden houvast
en meren af
Ik kijk naar je
en zie mezelf
alleen
ooit
Will van Sebille
vrijdag 4 oktober 2013
Samenvatting
In deel 2 beschrijft Theo Kars hoe hij gearresteerd wordt
voor zijn aandeel in de postfraudes, hoe tijdens zijn voorarrest zijn
levensopvattingen op de proef worden gesteld, en hoe hij van zijn gevangeniscel
een monnikencel maakt. Dan volgt het verslag van zijn uiteenlopende
belevenissen in de jaren waarin hij er ondanks alle weerstand (`de paria van
het literaire dorp , `een piraat die voer onder een door niemand erkende vlag )
er ondanks alle weerstand in slaagde van zijn pen te bestaan.
Tussendoor lezen we over het ongewone leven dat hij leidde in Amsterdam en op Ibiza met twee meisjes, en over zijn vergeefse strijd tegen de schizofrenie van een van hen. Na de ontbinding van deze menage à trois probeert hij de schade te herstellen die hij heeft opgelopen, en zet zich ervoor in opnieuw, en ditmaal blijvend, de financiële vrijheid te verwerven die onmisbaar is voor het soort leven dat hij voor ogen heeft. Hij maakt daarbij gebruik van alle geoorloofde en wederrechtelijke middelen die hem ten dienste staan.
`Ik heb altijd een voorliefde gehad voor personen over wie iedereen schande sprak, voor spelers en overspeligen, voor schrijvers als Casanova en Multatuli, en tegelijkertijd een antipathie gevoeld voor hele en halve heiligen als moeder Teresa, majoor Bosshardt en de Dalai Lama, het soort figuren dat door iedereen wordt geroemd om hun belangeloosheid en idealisme. Wel, dat bewijst dat ik niet deug.
Tussendoor lezen we over het ongewone leven dat hij leidde in Amsterdam en op Ibiza met twee meisjes, en over zijn vergeefse strijd tegen de schizofrenie van een van hen. Na de ontbinding van deze menage à trois probeert hij de schade te herstellen die hij heeft opgelopen, en zet zich ervoor in opnieuw, en ditmaal blijvend, de financiële vrijheid te verwerven die onmisbaar is voor het soort leven dat hij voor ogen heeft. Hij maakt daarbij gebruik van alle geoorloofde en wederrechtelijke middelen die hem ten dienste staan.
`Ik heb altijd een voorliefde gehad voor personen over wie iedereen schande sprak, voor spelers en overspeligen, voor schrijvers als Casanova en Multatuli, en tegelijkertijd een antipathie gevoeld voor hele en halve heiligen als moeder Teresa, majoor Bosshardt en de Dalai Lama, het soort figuren dat door iedereen wordt geroemd om hun belangeloosheid en idealisme. Wel, dat bewijst dat ik niet deug.
Recensie(s)
In dit tweede deel van zijn memoires vertelt de schrijver Theo Kars (1940) uitgebreid over zijn arrestatie en gevangenschap als gevolg van een oplichtingszaak, waarmee hij het literaire tijdschrift Tegenstroom financierde. Kars is een hedonist die op rationele wijze overal zijn kansen beproeft. Die houding levert hem vele seksuele contacten op, maar zorgt ook voor problemen, met name met uitgevers. Kars geeft prachtige beschrijvingen van uitgevers als Martin Ros, Johan Polak, Theo Sontrop en Peter Loeb. Vaak doen Kars' verhalen denken aan Cananova's dagboeken (door hem ook prachtig vertaald), met name door de gewoonte om zichzelf in elke situatie te observeren en te becommentariëren. In zijn nawoord kondigt hij aan in een derde deel te onthullen welke criminaliteit hij nog meer heeft begaan om in zijn levensonderhoud te voorzien, nadat hij met slaappillen zelfmoord zal hebben gepleegd. Hans Renders
dinsdag 27 augustus 2013
zaterdag 18 mei 2013
vrijdag 8 februari 2013
Als ik
Als ik, nadat ik dood ben, nog
ergens rond mag dolen, laat het dan
op de markt zijn, in geur en kleur.
En mag die markt dan open zijn
onder de blote hemel. En mag ik dan
als vroeger met mijn moeder
zo'n puntzak gloeiend hete frites
(met veel zout uit zo'n gebutste
strooibus) met haar delen.
Judith Herzberg
ergens rond mag dolen, laat het dan
op de markt zijn, in geur en kleur.
En mag die markt dan open zijn
onder de blote hemel. En mag ik dan
als vroeger met mijn moeder
zo'n puntzak gloeiend hete frites
(met veel zout uit zo'n gebutste
strooibus) met haar delen.
Judith Herzberg
Uit Eten
Je kunt het beste maar met plezier doen
wat je anders ook met plezier zou doen.
Als er geen maaltijd tussen zou zitten!
Er is vroeger nooit gesproken over de maaltijd als een zaak.
Een netelige zaak?
Maar sinds de kinderen!
Die eten ook werkelijk niets van wat wij vinden dat zij te eten hebben.
En al die oude koek, daar lachen zij om.
Courgettes, jij durft! Of aubergines, het moet niet gestoorder worden.
'Zoon snijdt gezicht uit raapje'
(Er stak een tong door, zijn tong en tot zover was de maaltijd overzichtelijk bedorven.)
Maar zie de schaapjes eens in bed te krijgen zonder volle maag, die mekkeren.
De ene heeft zijn guldens dreigend belegd in 'De Berehap', daar frituurt men maagvulling.
Ik vind het goed, wat ben ik er voor eentje?
Doe mij ook maar met.
Ja, met!
Ook voor de andere.
Ja, met!
Ja, met met met met met!
Anne Vegter
maandag 7 januari 2013
zondag 30 december 2012
vrijdag 5 oktober 2012
woensdag 1 augustus 2012
Universele Soldaat
De universele soldaat die overal voor te gebruiken is, en eigenlijk geen nationaliteit meer heeft. Vandaar ook een leeg en niets zeggend doorzichtig omhulsel.
Verzonden met mijn Windows Phone
Verzonden met mijn Windows Phone
zondag 29 juli 2012
dinsdag 24 juli 2012
zondag 22 juli 2012
woensdag 18 juli 2012
maandag 11 juni 2012
woensdag 23 mei 2012
maandag 16 april 2012
dinsdag 27 maart 2012
maandag 26 maart 2012
donderdag 15 maart 2012
zaterdag 21 januari 2012
woensdag 18 januari 2012
Bijschrift toevoegen
Beschrijving
"Veel van wat ik in deze biografie heb gelezen is nieuw voor mij. Sylvester Hoogmoed heeft niet alleen recht gedaan aan het bijzondere leven van Ramses, maar ook aan zijn enorme talenten: de prachtige elpees, de onvergetelijke optredens, de indrukwekkende rollen."
Liesbeth List
Wie wordt niet door weemoed overvallen en wie hoort niet direct Ramses Shaffy"s doorleefde stem bij "Sammy, kijk omhoog Sammy", "Laat me" of "Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder"?
Als zoon van de Egyptische consul in Parijs en een excentrieke Poolse dame had het leven van Ramses Shaffy (1933-2009) een on-Nederlandse allure. De getalenteerde acteur en chansonnier baande zich op onstuimige wijze een weg door Amsterdam met zijn luide lach en overrompelende charmes. Maar het was niet "alles vrolijkheid". Vaak lag de eenzaamheid op de loer, de melancholie en later de drang naar de fles.
We zien wel! is een zorgvuldige levensbeschrijving van de persoon Ramses Shaffy, maar ook van de artiest. Dat maakt dit boek interessant voor zowel bewonderaars van Shaffy, als voor degenen die geïnteresseerd zijn in theatergeschiedenis en in het naoorlogse Amsterdam. Bovenal zal na het lezen van We zien wel! de indruk achterblijven van een prachtige, inspirerende en kleurrijke levenskunstenaar.
Liesbeth List
Wie wordt niet door weemoed overvallen en wie hoort niet direct Ramses Shaffy"s doorleefde stem bij "Sammy, kijk omhoog Sammy", "Laat me" of "Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder"?
Als zoon van de Egyptische consul in Parijs en een excentrieke Poolse dame had het leven van Ramses Shaffy (1933-2009) een on-Nederlandse allure. De getalenteerde acteur en chansonnier baande zich op onstuimige wijze een weg door Amsterdam met zijn luide lach en overrompelende charmes. Maar het was niet "alles vrolijkheid". Vaak lag de eenzaamheid op de loer, de melancholie en later de drang naar de fles.
We zien wel! is een zorgvuldige levensbeschrijving van de persoon Ramses Shaffy, maar ook van de artiest. Dat maakt dit boek interessant voor zowel bewonderaars van Shaffy, als voor degenen die geïnteresseerd zijn in theatergeschiedenis en in het naoorlogse Amsterdam. Bovenal zal na het lezen van We zien wel! de indruk achterblijven van een prachtige, inspirerende en kleurrijke levenskunstenaar.
donderdag 22 december 2011
zaterdag 17 december 2011
woensdag 7 december 2011
donderdag 24 november 2011
het ontstaan van het Joe Mann monument, bij het Joe Mann natuurtheater
Ik was als kind bij de wandelclub, en als toeschouwer in het Joe Mann natuurtheater.
deze film is gemaakt in 1960.
zondag 6 november 2011
Als je
Als je zelfverzekerd het podium op gaat, presteer je dan wel goed op dat podium?
Bescheiden en onzeker zijn is een gave van veel waarde.
Bescheiden en onzeker zijn is een gave van veel waarde.
donderdag 3 november 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)