zaterdag 3 oktober 2020

Heemschild Erfgoedvereniging Dye van Best 2020

Het bestuur heeft unaniem Gerard van Opstal voorgedragen voor het Heemschild 2020. Een van de jaarlijkse terugkerende agendapunten bij de ledenvergadering is de uitreiking van het Heemschild. Bij de voorbereidingen van de jaarvergadering komt dit als vast onderdeel terug wie dit gaat ontvangen. In het verleden werd wel eens een jaar overgeslagen maar door de vele actieve leden en werkgroepen binnen onze vereniging is het de laatste jaren nooit een probleem geweest.

Het zijn op het oog meestal onopvallende leden maar wel leden waar je als vereniging niet zonder kan. Ook dit jaar hebben we een persoon binnen onze vereniging die, nadat hij in 2013 weer lid is geworden, actief deelneemt aan meerdere werkgroepen maar ook buiten die werkgroepen kan je altijd een beroep om deze persoon doen. Gerard is ook een persoon die zeer kritisch kan zijn en dat ook via zijn facebook laat zien.  

Gerard van Opstal is de trekker van de Werkgroep Kunst als cultureel erfgoed. Een onderwerp wat nog maar enkele jaren geleden hebben opgepakt maar inmiddels ook zien dat andere erfgoedverenigingen hier aandacht aan gaan besteden. Het gaat onder meer op het verzamelen van kennis en onderzoeken van kunst in de openbare leefruimte en overige externe ruimten met een bespreekbare toegankelijkheid en voorstellen doen tot behoud daarvan voor de Bestse gemeenschap, nu en in de toekomst. Wilt u meer zien over dit onderwerp dan verwijs u graag naar onze website, kijk onder de rubriek: Collectie.

Ook is Gerard lid van de Werkgroep Educatie. Regelmatig kan je deze persoon in het dorp zien wanneer hij uitleg geeft aan kinderen bij een of meerdere bijzondere objecten. Dat uitleg geven doet hij met veel passie.

Waar hij ook graag zijn handen laat wapperen is bij het opzetten van tentoonstellingen. Hij heeft ervoor gezorgd dat wij nu vaste wandborden hebben die we kunnen gebruiken bij tentoonstellingen en daardoor minder afhankelijk zijn van anderen. Ook weet hij altijd een goede keuze te maken wat en waar je iets gaat ophangen. Ook zijn contacten met Cultuurspoor zijn zeer welkom.  

 

 

 

 

 

vrijdag 6 december 2019

Ontwerp Expositieborden Erfgoedvereniging Dye van Best

 

 

 

 

Uit de oude doos

 

 

 

 

 

De Ideale zijnstoestand van de kunstenaar

 

 

 

 

De Ideale zijnstoestand van de kunstenaar is nu eenmaal die van een eigenwijze onzekerheid.

zaterdag 16 juli 2016

gelukkige Hans


Na een lange reis door het dorp krijgt Gelukkige Hans vanaf Woensdag 20 juli om 13.00 uur in het Junior College van het Heerbeeck College, Willem de Zwijgerweg 150, 5684SL, Best, weer een mooie plek voor zijn toekomst.



het beeld is gemaakt door Lou Manche

 

 


maandag 30 november 2015

Toon Maas

Toon Maas: Handboek voor den Clown

www.toonmaas.com



SOMEREN - Na bijna dertig jaar rondzwerven door Europa, stopt Toon Maas uit Someren met zijn clownsact De Reiziger. Bij zijn afscheid presenteert hij het Handboek voor den Clown, een schriftelijke cursus clown spelen.
Theatermaker Maas (62) stopt als clown, maar blijft lesgeven, regisseren en spelen. "De tijd van mijn clownsact is voorbij. Ik ga met emeritaat, want een clown is als een professor of een geleerde. Zij houden ons als maatschappij een spiegel voor."

Verwondering

De Reiziger is dus op zijn bestemming aangekomen. Gekleed in regenjas en vissershoedje trok Maas jaren door Europa. Met een landkaart met gat onder de arm, een paraplu en een koffer. Van Milsbeek tot Zwolle en van El Ejido (Spanje) tot Stabroek (België) riep hij verwondering op onder voorbijgangers.

De clown mag nu gearriveerd zijn, de theatermaker blijft onderweg. Met broer Thijs heeft hij een nieuwe toneelvoorstelling in de maak: De Nar en de Koningin.







Schrijver Theo Kars overleden: levenslustig provocateur




Kars debuteerde vanuit de gevangenis, schreef graag over erotiek en genot, en vertaalde Casanova’s memoires meesterlijk.

Theo Kars, die 10 november overleed, was als mens en als schrijver vóór alles een non-conformist. Iemand die zich van wet en moraal niet veel aantrok maar leefde volgens een eigen code, gericht op maximaal zintuiglijk genot. Zijn literaire werk getuigt ervan. In romans als De verleider (1969), De geisha (1972) of Avonturen op Ibiza (1980) wemelt het van de erotische belevenissen en veroveringen, merendeels ontleend aan het leven van de schrijver zelf.

Dat laatste valt af te leiden uit zijn herinneringen, gepubliceerd onder de karakteristieke titel Memoires van een slecht mens. In het voorwoord spreekt Kars zijn voorliefde uit voor personen ‘over wie iedereen schande sprak’, terwijl hij tegelijk bekent altijd een ‘instinctieve antipathie' te hebben gevoeld voor ‘hele en halve heiligen als moeder Teresa, majoor Bosschardt en de Dalai Lama [...] Wel, dat bewijst dat ik niet deug’.

Het staat er niet allereerst om te provoceren noch uit koketterie - Kars méénde het. In de omgang was hij een hoffelijk en aimabel mens, maar hoe de wereld over hem dacht liet hem koud. Goed en kwaad waren toch louter subjectief.



In de jaren zestig bracht dit non-conformisme hem in de gevangenis, nadat hij met enkele vrienden de PTT had opgelicht. Het geld gebruikte hij om het zintuiglijk genot te financieren, maar ook om het tijdschrift Tegenstroom uit te geven, waarin zowat de hele toenmalige Nederlandse literatuur werd neergesabeld. De geest, toen nog bij voorkeur polemisch van aard, mocht dus mee genieten.

In de gevangenis bleek dat een groot voordeel. Het verblijf achter de tralies verloor veel van zijn nadelen, toen Kars eenmaal ontdekt had hoe geschikt de cel was om een roman in te schrijven. Zo ontstond De vervalsers, waarmee hij in 1967 debuteerde. Heel praktisch: een (nog altijd fascinerende) roman over het misdrijf dat hem in de gevangenis had doen belanden.

Daarna heeft hij de cel vaak vrijwillig opgezocht, zij het nu in figuurlijke zin, om er te schrijven en te vertalen: geestverwanten als Anatole France, Baltasar Gracián en - vooral - Giacomo Casanova. De twaalf delen van diens Mémoires de ma vie voorzag hij van een schitterend Nederlands equivalent.

Literatuur was voor Kars niet alleen een bron van genot, zij heeft hem ook opgevoed nadat hij zijn ouders en hun gereformeerde moraal vaarwel had gezegd. In Praktisch verstand uit 2003 laat de schrijver zijn lezers delen in wat de literatuur en het leven hem hadden geleerd. Het is een boek waar je echt iets aan hebt, zoveel nuttige wenken en tips bevat het voor iedereen die er prijs op stelt zelf de regie over zijn leven te voeren. Non-conformisme is bij Kars tevens een oefening in soevereiniteit.

Dat gaat tot in de dood, zoals mag blijken uit het lemma over de zelfmoord. Volgens Kars kan zelfmoord een uiting zijn van ‘levenslust’. Petronius liet zich de aderen openen tijdens een feestmaal, Henri de Montherlant schoot zich een kogel door het hoofd toen hij blind dreigde te worden. Ook Theo Kars heeft het moment van zijn dood zelf gekozen, nadat bij hem een ongeneeslijke ziekte was geconstateerd. Net als zijn beide literaire voorbeelden stierf hij levenslustig, dat wil zeggen: zoals hij had geleefd.






maandag 29 juni 2015

De vorm van Tekst

Iedereen die een krant vastneemt, door de stad wandelt, televisie kijkt, een sms ontvangt, een brief schrijft, een formulier invult, boodschappen doet of een internetsite bezoekt krijgt te maken met De vorm van Tekst.



dinsdag 5 mei 2015

Liedtekst voor CD

Liedtekst voor CD uitgebracht in het kader van 50 jaar Joe Mann natuurtheater in 2006. Little Louis van Empel.

Nog steeds actueel.



vrijdag 28 maart 2014

Kennis is geluk



Sinds enige tijd verzorgt Joost Zwagerman in de Volkskrant een wekelijkse kroniek van het kijken, lezen en luisteren. Voor pessimisme, verzuurdheid en cynisme is daarin geen plaats. Integendeel, Zwagerman schrijft met het esprit en de gedrevenheid die inmiddels zijn handelsmerk zijn geworden. Uitgangspunt voor ieder essay is tomeloze nieuwsgierigheid. Waarom maakt een kunstenaar een portret van Adolf Hitler als broze, breekbare man? Wie lijden er meer aan het leven in de serie mad Men, de mannen of de vrouwen? Wat is het geheim van het licht in de schilderijen van Vermeer? Waarom huilen mensen sneller bij het luisteren naar muziek dan bij het bekijken van een kunstwerk? Zwagerman slaagt erin zijn lezers gelukkig te maken doordat hij zijn kennis niet etaleert of droogjes overbrengt, maar doordat hij alle informatie onnadrukkelijk verbindt met zijn persoonlijke observaties en herinneringen. Kennis is geluk. Het lezen van Zwagermans boek ook.

Alles is gekleurd



In Alles is gekleurd maakt Joost Zwagerman talrijke omzwervingen in de kunst, literatuur en popcultuur. Met de van hem bekende hartstocht verhaalt Zwagerman over tal van onderwerpen: over de kopie als kunstvorm. Over Parijs versus New York. Over ‘patiënt’ Vincent van Gogh. Over God en de gewone man. Over de grappen van Nabokov. Over Hopper. Over Campert. Over het diamanten doodshoofd van Damien Hirst. Over het feest dat leven heet.

Bertus Borgers


Weg van hier verhaalt over de avonturen die Bertus Borgers als jonge muzikant beleeft, als hij zich eind jaren ’60 losmaakt van zijn sociale en culturele achtergrond. Een amusant en treffend tijdsbeeld, ook herkenbaar voor hen die er niet bij waren. Tegelijk met de verhalenbundel “Weg van hier” verscheen ook het album “Ver van hier”.

Drie dagen Feest Holland Popfestival 1970

http://youtu.be/Zfgb-C-L8k4

zaterdag 2 november 2013

Ik kijk naar je

Ik kijk naar je en
zie je als de oude man
die je worden gaat
knieën knikken
voeten zoeken
ogen waren rond
vinden me
omarmen me
in een eeuwig nu

We plukken de wolken
en maken er water van
we slijpen de messen
en klieven de golven
strelen hun ruggen
tot glad
we naderen het einde
van de tocht
je ogen vinden houvast
en meren af

Ik kijk naar je
en zie mezelf
alleen
ooit

 
Will van Sebille

vrijdag 4 oktober 2013


Samenvatting


In deel 2 beschrijft Theo Kars hoe hij gearresteerd wordt voor zijn aandeel in de postfraudes, hoe tijdens zijn voorarrest zijn levensopvattingen op de proef worden gesteld, en hoe hij van zijn gevangeniscel een monnikencel maakt. Dan volgt het verslag van zijn uiteenlopende belevenissen in de jaren waarin hij er ondanks alle weerstand (`de paria van het literaire dorp , `een piraat die voer onder een door niemand erkende vlag ) er ondanks alle weerstand in slaagde van zijn pen te bestaan.

Tussendoor lezen we over het ongewone leven dat hij leidde in Amsterdam en op Ibiza met twee meisjes, en over zijn vergeefse strijd tegen de schizofrenie van een van hen. Na de ontbinding van deze menage à trois probeert hij de schade te herstellen die hij heeft opgelopen, en zet zich ervoor in opnieuw, en ditmaal blijvend, de financiële vrijheid te verwerven die onmisbaar is voor het soort leven dat hij voor ogen heeft. Hij maakt daarbij gebruik van alle geoorloofde en wederrechtelijke middelen die hem ten dienste staan.

`Ik heb altijd een voorliefde gehad voor personen over wie iedereen schande sprak, voor spelers en overspeligen, voor schrijvers als Casanova en Multatuli, en tegelijkertijd een antipathie gevoeld voor hele en halve heiligen als moeder Teresa, majoor Bosshardt en de Dalai Lama, het soort figuren dat door iedereen wordt geroemd om hun belangeloosheid en idealisme. Wel, dat bewijst dat ik niet deug.

Recensie(s)



In dit tweede deel van zijn memoires vertelt de schrijver Theo Kars (1940) uitgebreid over zijn arrestatie en gevangenschap als gevolg van een oplichtingszaak, waarmee hij het literaire tijdschrift Tegenstroom financierde. Kars is een hedonist die op rationele wijze overal zijn kansen beproeft. Die houding levert hem vele seksuele contacten op, maar zorgt ook voor problemen, met name met uitgevers. Kars geeft prachtige beschrijvingen van uitgevers als Martin Ros, Johan Polak, Theo Sontrop en Peter Loeb. Vaak doen Kars' verhalen denken aan Cananova's dagboeken (door hem ook prachtig vertaald), met name door de gewoonte om zichzelf in elke situatie te observeren en te becommentariëren. In zijn nawoord kondigt hij aan in een derde deel te onthullen welke criminaliteit hij nog meer heeft begaan om in zijn levensonderhoud te voorzien, nadat hij met slaappillen zelfmoord zal hebben gepleegd. Hans Renders



 

vrijdag 8 februari 2013

Als ik

Als ik, nadat ik dood ben, nog
ergens rond mag dolen, laat het dan
op de markt zijn, in geur en kleur.
En mag die markt dan open zijn
onder de blote hemel. En mag ik dan
als vroeger met mijn moeder
zo'n puntzak gloeiend hete frites
(met veel zout uit zo'n gebutste
strooibus) met haar delen.

Judith Herzberg

Uit Eten

Je kunt het beste maar met plezier doen
wat je anders ook met plezier zou doen.
Als er geen maaltijd tussen zou zitten!

Er is vroeger nooit gesproken over de maaltijd als een zaak.
Een netelige zaak?
Maar sinds de kinderen!

Die eten ook werkelijk niets van wat wij vinden dat zij te eten hebben.
En al die oude koek, daar lachen zij om.
Courgettes, jij durft! Of aubergines, het moet niet gestoorder worden.

'Zoon snijdt gezicht uit raapje'
(Er stak een tong door, zijn tong en tot zover was de maaltijd overzichtelijk bedorven.)
Maar zie de schaapjes eens in bed te krijgen zonder volle maag, die mekkeren.

De ene heeft zijn guldens dreigend belegd in 'De Berehap', daar frituurt men maagvulling.
Ik vind het goed, wat ben ik er voor eentje?
Doe mij ook maar met.

Ja, met!
Ook voor de andere.
Ja, met!

Ja, met met met met met!

 
Anne Vegter

maandag 7 januari 2013

zondag 30 december 2012

Kerst-tube tekening



Verzonden met mijn Windows Phone

vrijdag 5 oktober 2012

De kop is er af.



Verzonden met mijn Windows Phone

woensdag 1 augustus 2012

Universele Soldaat

De universele soldaat die overal voor te gebruiken is, en eigenlijk geen nationaliteit meer heeft. Vandaar ook een leeg en niets zeggend doorzichtig omhulsel.

Verzonden met mijn Windows Phone

Universele Soldaat



Verzonden met mijn Windows Phone

zondag 29 juli 2012

dinsdag 24 juli 2012

zondag 22 juli 2012

Pieter Breugel spelen.

 

Pieter Breugel spelen op de Brabantsedag in de jaren 70.

woensdag 18 juli 2012

Universal Soldier



Verzonden met mijn Windows Phone

maandag 16 april 2012

Decor Elementen 2



Verzonden met mijn Windows Phone

Decor Elementen



Verzonden met mijn Windows Phone

dinsdag 27 maart 2012

Hemelpoort2



Verzonden met mijn Windows Phone

maandag 26 maart 2012

Opening Kunstpassie2000

Opening Kunstpassie2000, Hemelvaartsdag 2000, dus ongeveer 12 en half jaar geleden.
 
 
Op podium Joe Mann natuurtheater, object Karkas van Troje.
En niet te vergeten de Kunstpassie drukmachine

donderdag 15 maart 2012

Hemelpoort



Verzonden met mijn Windows Phone

zaterdag 21 januari 2012

 

de Kunstenaar van Hoop

 

 

Wit door Zwart                                                                                                © gerard van opstal

 

woensdag 18 januari 2012


 

Bijschrift toevoegen

Beschrijving

"Veel van wat ik in deze biografie heb gelezen is nieuw voor mij. Sylvester Hoogmoed heeft niet alleen recht gedaan aan het bijzondere leven van Ramses, maar ook aan zijn enorme talenten: de prachtige elpees, de onvergetelijke optredens, de indrukwekkende rollen."
Liesbeth List

Wie wordt niet door weemoed overvallen en wie hoort niet direct Ramses Shaffy"s doorleefde stem bij "Sammy, kijk omhoog Sammy", "Laat me" of "Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder"?
Als zoon van de Egyptische consul in Parijs en een excentrieke Poolse dame had het leven van Ramses Shaffy (1933-2009) een on-Nederlandse allure. De getalenteerde acteur en chansonnier baande zich op onstuimige wijze een weg door Amsterdam met zijn luide lach en overrompelende charmes. Maar het was niet "alles vrolijkheid". Vaak lag de eenzaamheid op de loer, de melancholie en later de drang naar de fles.
We zien wel! is een zorgvuldige levensbeschrijving van de persoon Ramses Shaffy, maar ook van de artiest. Dat maakt dit boek interessant voor zowel bewonderaars van Shaffy, als voor degenen die geïnteresseerd zijn in theatergeschiedenis en in het naoorlogse Amsterdam. Bovenal zal na het lezen van We zien wel! de indruk achterblijven van een prachtige, inspirerende en kleurrijke levenskunstenaar.



Als je iets opruimt kom je wel eens iets tegen, in dit geval een linosnede nieuwjaarkaartje dat ik maakte voor het jaar 1975 als bespeler van de cymbalen (bekkens) bij Showkorps de Eendracht.

woensdag 7 december 2011

donderdag 24 november 2011

het ontstaan van het Joe Mann monument, bij het Joe Mann natuurtheater




Ik was als kind bij de wandelclub, en als toeschouwer in het Joe Mann natuurtheater.
deze film is gemaakt in 1960.

zondag 6 november 2011

Als je

Als je zelfverzekerd het podium op gaat, presteer je dan wel goed op dat podium?
Bescheiden en onzeker zijn is een gave van veel waarde.

Decor







donderdag 3 november 2011

Wassily Kandinsky obelisk

                    Copyright © Gerard van Opstal